29 Şubat 2012 Çarşamba

BUGÜNDEN NOTLAR...

ŞÖYLE Kİ ÇOOOK ZOR BİR GÜN GEÇİRDİK. Hafta sonu teyze kızı melikuş'un gündüz düğünü nedeniyle bozulan uyku düzenimizi hala oturtamadık. Normalde 13:00 de öğlen uykusuna yatıp 15:00 de uyanması gerekirken 15:00 de uyudu ancaaaak büyük babannenin gelişiyle 15:30 da uyandı. Emdi tekrar uyudu demeyi ne çok isterdim ama o da olmadı. Hamağına koyup salladım beethoven eşliğinde tekrar uyudu.(16:30). Beşiğine götürdüm salona geldim ve o da nesi! auuu,aaauuu! yeniden uyandı. Tekrar hamağımıza geldik ve sallandık.  En sonunda 17:00 itibariyle derin öğlen !!! uykusuna yattı. gece kaçta uyur bilmem. şu an saat 18:30 sesi çıkmıyor.(maşallah).

OĞLUŞUMM, MİNİK ÖRDEĞİM ANNESİNİN KUZUSU,BABASININ TOSTOSU...

Aynada kendime bakıyorum. Anne olmuşum ey dünya! Kendime inanamıyorum. . Ne zaman büyüdüm? Nasıl evlendim? Hangi adımları attım da bu günlere geldim? Hep bir muamma. Sanki hayatımı buzlu bir camın ardından izliyorum.
Şimdi yan odada küçücük bir beden yatıyor. Minik dünyasında kimbilir kaçıncı uykusunu uyuyor? Rüyasında neleri görüyor? gamzesii benden,beyaz teni, bakışı, güzel yüzü, saç rengi babadan. Elleri de sana benziyor diyorlar. Uzun elleri… Bu bebek gerçekten benim mi? Ben ne zaman anne oldum ey dostlar?
Eymen şu anda bana çok muhtaç. Yemesi, uyuması, temizliği, bakımı. Hepsi benim sorumluluğum. Gocunmadan, severek, isteyerek yapıyorum.. İlk üç ayda,  acıktığında meme aranmak,  karnı doyduğunda gülümsemek ve sıkıntısı olduğunda ağlamak dışında iletişim kuramayan bir masumun çıkardığı sesler( TİZ ÇIĞLIKLAR) ve ellerini emebilmesi bile beni öyle mutlu ediyor ki…
 beşiğinde dönencesine 5-10 dk baktıktan sonra göz göze geliyoruz çığlıklar atmaya başlıyor. gülümsüyor. Adeta “Beni al buradan, sıkıldım anne” diyor. Onu kucaklayıp, minik yüzüne milyon tane öpücük konduruyorum.


 sezeryandan çıktığı m an o koridor asansor bitmedi. herkes koridordaydı ama ben bebeğimi görmek istiyordum bir an önce. iyi miydi. nasıl görünüyordu?Tıpkı şu anda olduğu gibi, gözlerimden akan yaşlara engel olamadım. Sonra bebeğimle buluştum. Sanki biraz  önce doğum yapan ben değil de bir başkasıydı. Doğanın mucizesi bir küçük varlık iki adım ötemde çırpınıp, ağlayarak hayata tutunuyordu.GÖZLER AÇIK ETRAFI İZLİYORDU. Ben şimdi anne mi oldum?
Hastaneden çıkıp eve geldiğimiz gün. Uykusuzluk ile bulanan dimağım ve 1-1,5 saatte bir emmek isteyen kırmızı-beyaz bir insan. Uyuduğu dakikalarda emre ve ben başucunda bekler ve nefes alışlarını dinlerdik. Bebeklerin ne kadar gürültülü uyuduklarını o zaman öğrendim. bitmek bilmez gaz sancıları, ağlamaları onunla birlikte bende ağladım bir hafta, canı yanıyordu çünkü ve ben bir sey yapamıyordum.  İlk gülüşünü hatırlıyorum. yatağın üstüne oturmuş, emdikten sonra rahatlayan meleksi suratı inceliyordum. Birden dudaklarının ucu müstezi bir şekilde yukarıya kıvrıldı. İleride bize bol bol bağışlayacağı o güzel gülüşlerin ilkini hediye etti. Kucağımda canlı, gülümseyen bir adamcık tutuyorum. Annelik böyle birşey mi?
Sonraki günler rüya gibi geçti. Göbek bağının düşmesi, ilk banyosu, önce sürekli kıpır kıpır olan, büyüdükçe sakinleşen bedeni, elinde eşyaları tutmaya başlaması. . Aaaa’lar, ooo’lar ve son dönemde, büyük bir iyimserlikle “anne” kelimesine benzettiğim özellikle ağlarken “nnnn-neee” deyişleri. Başka bir varlığın büyümesi, serpilmesi insana bu şekilde zevk verebilir mi acaba? EMRE yle eymeni izlerken huzur doluyorum. oynamaları oğlumun babasına gülüşü huzur üzerine huzur ekliyor. BABASIII  çok teşekkür ederiz. sen bizi çok mutlu ediyorsun.
Ve sevgisi… Doğumundan itibaren her geçen gün içimde daha çok büyüyen o duygu. Uykudan uyandığımda aklıma ilk düşen o oluyor. Yan odada biraz fazla uyusa özlüyorum. Uyandırıp yanaklarını, burnunu, gözlerini, ellerini öpmek-öpmek-öpmek geliyor içimden. artık emerken elimi tutuyor ve uykuya geçiyor. onu rahatlatıyormuyum?  O da beni seviyor mu acaba? canımın parçası, şampiyonum seni çok çok seviyorum.
Aynaya tekrar bakıyorum. 8 sene önce, lise çağlarındaki genç kız değil gördüğüm  ama, mutlu ve umutlu. Soru işaretlerimin hepsi kayboluyor:
Evliyim, çok sevdiğim bir eşim ve oğlum var. Adı EYMEN. Ben bir anneyim!

civciviiiim


ilklerimiz

Gülücüğü:

1 aylıktın. Bizim yatağımızda sohbet ederken gülüp başını çevirdin.  Bu ayrıntıyı hep hatırlamak istiyorum gülünce başını çeviriyorsun.
İlk Kez Hareketleri Görmeye Başlaması:
15 günden sonra bizi takip etmeye başladın. yüzüne yakın durup konuşunca yüzümüzü inceledin.
İlk Mırıldanışı:

2. aya girince mırıldanmaya bizimle sohbete başladın. seninle konuşurken başını yana çevirip hiç kıpırdamıyordun. Meğer bu ilgilendiğini gösteriyormuş.
İlk Kaprisi:

Seni uyutmaya çalışıyordum çok ağladın ama ben kucağıma almadım. Babana gülüyordun ama benim yüzüme bile bakmadın. 4 aylıktın.
İlk Tırnak Kesimi:
15 günlüktün çok korkuyordum keserken bebeğim..
20 günlükken büyüüük ananeye 40 ında ise huriş teyzeye gittik.
İlk Dışarı Çıkışı:
5 günlüktün rutin kontrole gittik.
İlk Banyosu:
3 günlüktü annem ve kayınvalidem yaptırdı.
 İlk Diş Çıkarması:

salyalar gırla gidiyo bekiyoruz.
Oyuncaklar (sevdiği):
 Diş kaşıyıcılı tiny love çiçek çıngırak ve içinde toplar olan şeffafçıngırak.
Oyuncaklar (sevmediği):
playgronun örümceğini pek sevmiyorsun.
Sevdikleri-Sevmedikleri...
hamağında uyumayı sevmiyor.Mutfak kapısındaki boncukları seviyor.
ilk gördüğü akrabası..
hastahanede teyze babanne annane dede alper enişte hala ............ve daha kimler kimler..
ilk gittigi cafe...
forum istanbul sütiş oturmamız ve kalkmamız bir oldu 2 aylıktın.
Yemekler (sevdiği):
Meyveler (sevdiği):
Meyveler (sevmediği):.......................
İçecekler (sevdiği):..........................
İçecekler (sevmediği):limonlu rezene çayı- su......................
İlk Oyuncağı:

İlk Emeklemesi:
İlk Kelimesi:
İlk Arkadaşı:İlk Tuvalet Alışkanlığı:..........................
 

Komik Tarafları:
Emerken ve uyurken çıkarttığı
n sesleri duyanlar gülmekten yerle bir oluyor kaka yapışın çok komik büyük adam gibi baya gürültülü oluyor:))COORRRTT . Üzerini çıkartıp giydirirken çok kızıyorsun.Uyandığında  s harfi gibi oluyorsun popo ve kafa arkaya atılıyo bel içeri çekiliyo kollar yukarda dudak dışarda kafayı ordan oraya sallıyorsun. Mutfaktaki boncuklara, dönencene buzdolabındaki süslere gülüyorsun. Hamdi damdi şarkısını çok seviyorsun.(4 ay)
Notlar...25. 02.2012 sen,ben,baban forum istanbulda iskender yedik ve sesini çıkartmadın. bu bir ilk:)

artık blogluyuz

oğlumun maceralarını buraya yazabilicem. tabi oğlumdan vakit kalırsa:)))bir nevi günlük diyelim. neşeliyim :)